Page 59 - NP Zbornik 46_DRUGO REVIDIRANO IZDANJE
P. 59

Novopazarski zbornik, 46/2023, str. 55-102                           59


               „ostvarene  utopije”  (Nikoliš 1981: 572). Bilo je nužno da AVNOJ i pravno
                                 6
               zadobije  svojstvo  vrhovnog  organa  vlasti.  Njegovo  novo  zasjedanje  bilo  je
               sazvano nešto kasnije nego što je to Tito zamislio, pošto zemaljska antifašistička
               vijeća  nisu  bila  oformljena  u  svim  predviđenim  federalnim  jedinicama.
               Obrazovanje zemaljskih i pokrajinskih predstavništava trebalo je da dovede do
               toga da „narodi i narodnosti Jugoslavije dobiju pouzdana politička sredstva za
               zaštitu svojih individualnih prava i za povezivanje u uslovima ravnopravnosti”
               (Dimitrijević 2012: 148).
                   Odluka  o  sazivanju  AVNOJ-a  donijeta  je  u  oktobru  1943.  godine  (Velebit
               1987: 94). Tito je na vijest da će se u Moskvi sastati britanski ministar vanjskih
               poslova Entoni Idn (Anthony Eden), američki ministar vanjskih poslova Kordel Hal
               (Cordell Hull) i komesar za vanjske poslove SSSR-a Vjačeslav Molotov (Вячеслав
               Молотов), uputio depešu, ispred političkih i vojnih institucija i organa NOP-a, u
               Moskvu. U njoj se apostrofira da se ne priznaje jugoslavenska vlada, ni kralj u
               inostranstvu, da im se neće dozvoliti povratak „jer bi to značilo građanski rat”
               te  da  ogromna  većina  naroda  želi  „demokratsku  republiku  koja  se  oslanja  na
               narodnooslobodilačke odbore”. Vodstvo NOP-a je u Jajcu s nestrpljenjem očekivalo
               rezultate Moskovske konferencije koja je trajala od 13. do 30. oktobra. Sovjetska
               vlada nije Titovu depešu stavila na dnevni red (Dedijer 1980: 352; Petranović 1981:
               324-325). To je još više ubrzalo sazivanje AVNOJ-a. U oktobru su na sastancima
               članova CK KPJ i Politbiroa usvojeni zaključci o federativnom uređenju države,
               stvaranju privremene vlade, zabrani povratka u zemlju kralju i kraljevskoj vladi
               (Đilas  1994:  42-43).  Komunisti  su  u  regulisanju  odnosa  u  složenoj  državnoj
               zajednici imali u vidu i iskustva uređenja Sovjetskog Saveza (Radonjić 2013: 49).
               Federativna  Jugoslavija  se  kao  država,  prvi  put  pominje  u  proglasu  CK  KPJ  7.
               novembra 1943, izdatom povodom proslave 26-godišnjice Oktobarske revolucije
               (Strugar 1976: 237). Federalizam je prihvaćen kao najpogodniji ideološko-politički
               osnov za unutrašnje uređenje Jugoslavije (Dedijer 1951: 633; Čulinović 1968: 498;
               Simović 1975: 366). Komunisti su sazvali AVNOJ, odredili program skupštine, njen
               sastav, činili su vodeće jezgro tog tijela.  Revolucionarna skupština AVNOJ-a u
                                                   7

               6   Na Prvom zasjedanju AVNOJ-a u Bihaću već se govorilo o Jugoslaviji koja bi trebala
               biti „bratska zajednica Srbije, Crne Gore, Hrvatske, Slovenije, BiH i Makedonije”.
               7   Inicijativu o sazivanju Drugog zasjedanja AVNOJ-a Tito je obrazlagao međunarodnom
               potrebom. Naložio je da se telegram s tom inicijativom „uputi Srbiji, Crnoj Gori, Sandžaku,
               Vojvodini, Hrvatskoj, Sloveniji i Makedoniji”. Ostalo je nerazjašnjeno zašto se pominju
               Sandžak i Vojvodina, a nema Bosne i Hercegovine, koja je na zasjedanju postala federalna
               jedinica nove Jugoslavije. Kosovo i Metohija „u prvobitnim razmišljanjima uopšte se ne
               pominju, ali su kasnije postali autonomna oblast, a potom pokrajina u sastavu Srbije. To
               potvrđuje da Tito na početku nije imao sasvim jasnu koncepciju koje federalne jedinice
   54   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64