Page 59 - NOVOPAZARSKI ZBORNIK 45
P. 59

Novopazarski zbornik, 45/2022, str. 45-94                            59


               na molepstvija za pobjedu srpskog oružja. Držani su rodoljubivi govori koji su ape-
               lirali na Jevreje vojnike i oficire “da ispune svoje građanske dužnosti prema miloj
               otadžbini dostojanstveno i verno kao pravi potomci starih Makabeja”.  Kada su u
                                                                            72
               Novi Pazar u jesen 1915. stigle austrougarske trupe, vršena je mobilizacija i Jevreja
               u njihove jedinice. Većina je to izbjegla podmićivanjem predstavnika lokalnih or-
               gana i lažnim ljekarskim uvjerenjima o nesposobnosti za vojsku. Imućniji Jevreji
               bili su u dobrim odnosima s okupacionim vlastima. Preko njih su uspostavljane
               trgovačke veze s Bečom i drugim gradovima Monarhije. Mogućnosti za trgovinu
               na veliko koristio je Leon Bahar zv. Dudo, koji je putovao i u Beč, radi sklapanja
               trgovačkih ugovora, kao i Binjo Bahar.  Prema austrougarskim izvorima u novo-
                                                 73
               pazarskom okrugu nije bilo banaka i štedionica i “razmena novca se obavlja po-
               sredstvom španskih Jevreja”.  Jevreji u okupiranoj Srbiji mogli su, navode Miloš
                                         74
               Damjanović i Bojan Đokić, tada “da nastave da žive u jednoj prilično bezbednoj
               atmosferi, u nekim sferama, recimo trgovačkim, čak i povlašćenoj”.
                     Stvaranjem jugoslavenske države 1918. našli su se u okviru istih granica
               Jevreji Kraljevine Srbije i onih južnoslavenskih zemalja koje su ranije bile u sasta-
               vu Austro-Ugarske. Među njima je bilo znatnih razlika po porijeklu, jeziku, kultu-
               ri, tradicijama, pa i socijalnoj strukturi.  Oko dvije trećine Jevreja koji su, nakon
                                                  75
               1918, živjeli u ovoj državi bilo je, po porijeklu, iz istočnoevropskih i srednjoevrop-
               skih zemalja, tj. Aškenazi (hebrejski naziv za Jevreje u srednjoj, sjevernoj i istočnoj
               Evropi), koji su kao maternji jezik upotrebljavali jidiš (hebrejski kombiniran sa
               starogermanskim jezicima i s riječima drugih naroda u čije su zemlje došli), a jed-
               na trećina je pripadala Sefardima.  Najveći broj Jevreja je živio u većim urbanim
                                             76
               centrima, a samo oko 5% u seoskim naseljima.  Prema popisu stanovništva 1921.
                                                        77
               72    Menahem  Montijas,  trgovac,  kao  redov  Ibarske  divizije  poginuo  je  1915,  Aron
               Konfino (rođ. 1888), kafedžija, poginuo je kod Lajkovca 1915; Avram B. Jakov (rođ.
               1888), trgovac, poginuo je kao redov Ibarske divizije 1915. godine – prema: Mentović, M.
               – Ajbl, M. Jevreji Novog Pazara i okoline. Str. 75; Spomenica poginulih i umrlih srpskh
               Jevreja u Balkanskom i Svetskom ratu 1912-1918. Str. 64, 83.
               73    Mušović,  E.  Novopazarski  Jevreji.  Str.  23–26;  Ajbl,  M.  Tragična  sudbina
               novopazarskih Jevreja. Str. 253.
               74   Škrijelj,  R.  (2021).  Nekoliko  austro-ugarskih  dokumenata  iz  vremena  okupacije
               novopazarskog i sjeničkog kraja (1915–1918). U Vojnoistorijski glasnik 1 264). Beograd.
               75   Opšir. Imamović, M. Položaj Jevreja u Srbiji i Kraljevini Jugoslaviji. Sefard ‘92.
               65–79.
               76   Zlatković Winter, J. Dijaspora i Židovi na području Jugoslavije. Str. 169.
               77   Osnovna jedinica jevrejske zajednice je bila jevrejska gradska opština. U Jugoslaviji
               ih je do 1941. bilo 117: 105 je bilo učlanjeno u jedinstveni Savez jevrejskih veroispovednih
               opština, a 12 je bilo izdvojeno u Udruženje jevrejskih ortodoksnih opština. Po pravilu,
               Sefardi i Aškenazi, iako pripadnici jedinstvenog Saveza, bili su učlanjeni u zasebne opštine,
               čak i kada su živjeli u istom gradu, bogosluženja su obavljali u odvojenim sinagogama, a
               i groblja su im bila odvojena – prema: Ivanković, M. (2007). Jevreji u Jugoslaviji 1918-
               1952. U Pisati istoriju Jugoslavije: viđenje srpskog faktora (120-121). Beograd.
   54   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64