Page 19 - Zbornik 40
P. 19

40/2017         SANDŽAK TOKOM DRUGOG SVJETSKOG RATA                  19

                     Uz saglasnost njemačkih okupatora, ustaške jedinice iz Bosne su u periodu
               od 29. aprila do 5. maja 1941. godine umarširale u Pljevlja, Prijepolje, Priboj,
               Novu Varoš i Sjenicu. 22
                     Jula 1941. predstavnici sandžačkih Bošnjaka su poslali memorandum turskom
               maršalu Favzi-paši Čakmaku, sa molbom da on utječe da se Sandžak uključi u sastav
               Bosne i Hercegovine. Slijedeći politiku neutralnosti u ratu, zvanična turska politika
               nije reagirala na ovu inicijativu Sandžaklija. 23
                     Istog mjeseca 1941. godine, gradonačelnici sandžačkih gradova su poslali
               memorandume slične sadržine reis-ul-ulemi Fehim ef. Spahi kao i zapovjedniku
               Vojne krajine u Sarajevu. 24
                     Za razliku od politike okupatorskih snaga koje su nastojale da rasparčaju
               Sandžak,  KPJ  je  odgovorila  politikom  protiv  cijepanja  Sandžaka. Ta  politika  je
               potvrđena  institucionalizacijom  narodnooslobodilačkog  pokreta  u  Sandžaku.
               Već 1932. godine se osnivaju prokomunistički orijetirana studenstska, sportska i
               kulturno-prosvjetna udruženja u Pljevljima i Prijepolju i organiziraju se štrajkovi
               srednjoškolske  i  zanatsko-radničke  omladine  kojima  su  rukovodili  studenti-
               komunisti.  Prve  partijske  organizacije  se  osnivaju  u  Bjelopoljskom  srezu  1935.
               godine.  Još  1939.  godine  osnovan  je  Oblasni  komitet  KPJ  za  Sandžak,  koji  je
               obuhvatio do tada formirane partijske organizacije KPJ u Bijelom Polju, Pljevljima,
               Prijepolju i Sjenici. U drugim srezovima Sandžaka tada nisu  postojale partijske
               organizacije.  Oblasni  komitet  KPJ  za  Sandžak  je  bio  organizaciono  vezan  za
               Pokrajinski komitet KPJ za Crnu Goru i Boku sve do oktobra 1941. godine, kada će
               se izdvojiti i biti direktno vezan za Centralni komitet KPJ.  Za organizaciju KPJ u
               Sandžaku bila je sretna okolnost što su na njenom čelu bili komunisti iz Sandžaka
               (studenti i radnici) koji su radili u beogradskoj partijskoj organizaciji, a među njima
               i sekretar Oblasnog komiteta KPJ za Sandžak Rifat Burdžović Tršo. Uoči ustanka
               KPJ u Sandžaku je imala oko 100 članova Partije i 250 članova SKOJ-a. Međutim,
               stvarna snaga i utjecaj sandžačke partijske organizacije bili su znatno veći nego
               što brojnost članstva pokazuje, jer je postojao veliki broj mlađih ljudi (naročito
               srednjoškolaca, studenata i radnika), komunistički orijetiranih i veoma aktivnih u
               praktičnoj političkoj djelatnosti. Nakon osamostaljenja Oblasnog komiteta KPJ za
               Sandžak, došlo je do instaliranja i drugih sandžačkih institucija NOP-a: Oblasni
               komitet SKOJ-a, Glavni štab NOP-a Sandžaka, Sandžačka omladina, Sandžačke
               brigade (od prvih pet proleterskih brigada tri su bile sandžačke – Treća, Četvrta i
               Peta sandžačka proleterska brigada) itd. 25
                     U julskom ustanku 1941. godine, koji je na ovom prostoru trajao sve do
               4.  septembra  1941.  godine  bio  je  oslobođen  znatan  dio  Sandžaka:  Bijelo  Polje,
               Nova  Varoš,  Pljevlja  i  Prijepolje.  Na  ruševinama  okupatorske  vlasti  postavljeni


               22   Mirko Ćuković, Sandžak, str. 56-57; Četvrta sandžačka NOU brigada, Beograd 1986, 29-30
               23   BiH od najstarijih vremena (…),  str. 282
               24   Mirko Ćuković, Sandžak, str. 119
               25   Četvrta Sandžačka NOU brigada, str. 32
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24