Page 15 - Zbornik 40
P. 15

40/2017         SANDŽAK TOKOM DRUGOG SVJETSKOG RATA                  15

               suprotnosti interesa. Uprkos italijanskim protivljenjima, razgraničenje je odgovaralo
               isključivo njemačkim interesima. S manjim ispravkama, koje su obavljene u toku
               1942. godine, u njemačkoj okupacionoj zoni ostali su okruzi: Kosovskomitrovački
               bez Ibarskog Kolašina, odnosno dijela udaljenog 10 km zapodno od željezničke
               pruge Kraljevo – Skoplje koji je predan Italijanima, Deževski, Lapski i Vučitrnski,
               kojem  je  pridodan  manji  dio  Prištinskog  sreza  sa  selom  Miloševom.  Kosovska
               Mitrovica bila je potrebna Nijemcima, u prvom redu zbog rudnika Trepče. Ostala tri
               sreza trebala su služiti kao izvori radne snage. Osim toga, Nijemcima je odgovarao
               i strategijski položaj ovih teritorija, jer s juga je zatvarao ulaz u Ibarsku klisuru, a
               služio je i kao povoljna mogućnost za kontroliranje dijela Kosova koje je pripalo
               Italijanima, odnosno Albaniji, koja se nalazila pod italijanskom okupacijom. 11
                     Ovaj  dio  Kosova  i  Sandžaka  trebao  je  biti  sastavni  dio  Srbije  kojom  je,  u
               početku, upravljao Savet komesara, kojim je predsjedavao Milan Aćimović (predratni
               Stojadinovićev ministar unustrašnjih poslova. Ovakva njemačka odluka izazvala je
               negodovanje Albanaca i demonstracije koje su održane 23. maja  1941. godine. 12
                      Kada su krajem maja 1941. godine, dijelovi 717. posadne divizije smijenili
               jedinice koje su prvobitno zaposjele ovu teritoriju, u Novi Pazar je kao posadna
               jedinica stigao 2. bataljon 737. pješadijskog puka sa štabom i četama.  Krajem jula i
               početkom augusta bile su to 5. i 6. četa (7. i 8. u Raški) sa manjim dijelovima uz štab
               bataljona. Komanda mjesta, ogranci feld-žandarmerije i carinske straže, istureno
               odjeljenje Tajne vojne policije i obavještajni punktovi, upotpunjavali su ukupnu
               snagu njemačkog okupatora u Novom Pazaru.
                     Deževski srez je bio jedno od najsiromašnijih područja u Srbiji. Novi Pazar
               je  imao  preko  10.000  stanovnika,  a  srez  četiri  puta  više,  naseljenih  u  299  sela,
               raspodijeljenih u 11 opština.
                     Rukovodeća grupacija u Novom Pazaru je djelovala pod jakim utjecajem
               Ferhat-bega  Drage  (inače  proitalijanski  orijentiranog)  i  „Albanskog  nacionalnog
               saveza“. Taj utjecaj se  osjetio i na sjednici Albanskog komiteta (odomaćeni naziv
               za sreski ogranak Albanskog nacionalnog  saveza) koja je održana 16. juna 1941.
               godine  i  na  kojoj  je  proklamovana  odluka  o  priključenju  ovog  kraja  „Velikoj
               Albaniji“. Ova sjednica i odluka su bile proračaunat pokušaj pritiska na njemačke
               okupacione snage i srpske kvinsliške vlasti, koji je ostao bez značajnijih posljedica.
               Dakle, još jedan pokušaj da se Kosovskomitrovački okrug izdvoji iz Aćimovićevske
               i Nedićevske Srbije i pripoji Albaniji koja je bila pod italijanskom dominacijom.
                                                                                    13
                     Ovo je bio dio strateških poteza i mnogobrojnih pregovora između Albanaca,
               Nijemaca i Saveta komesara iz Beograda, koji su imali potpuno različite stavove.
               Savet  komesara  je  želio  da  se  i  u  dijelu  Kosova  i  Sandžaka  pod  njemačkom
               kontrolom, koji je zvanično bio dio Srbije, uspostavi vlast koja će odražavati takvo


               11   Isto, str. 196
               12   Isto, str. 197-198
               13   Miodrag Radović, Ejup Mušović, Borci novopazarskog kraja pali u NOR-u, Novi Pazar 1974,
               str. 15-25
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20