Page 27 - Zbornik 39
P. 27

39/2016        DEOSMANIZACIJSKI PROCESI NA BALKANU..                 27

               V. Šalipurovića, u početku protivilo naseljavanju muhadžira iz BiH, pa je na njega
               vršen pritisak da ne ometa njihov dolazak. U jesen 1907. u Novoj Varoši je, tim
               povodom, boravio Mehmed Husni-beg, okružni načelnik iz Sjenice. On je u razgo-
               voru sa lokalnim Bošnjacima o pitanju naseljavanja muhadžira kritikovao one koji
               su se tome protivili. Nakon toga otpočela je gradnja muhadžirskih naselja i u ovom
               kraju. I. Kosančić je navodio da se po Sandžaku „protežu gusta naselja muhadžir-
               ska između Kamene Gore, Zvijezde i Babine, na granici pljevaljske i prijepoljske
               kaze, zatim u novovaroškoj kazi na Manguri, ispod Tikve na Krivoj Kaldrmi, kod
               sela Draževića i u Međugorju. Zatim rastureno je dosta muhadžirskih naselja po
               Rogozni i po Deževi”. Vlasti iz Sjenice i Nove Varoši su slali neistinite izvještaje
               nadležnim organima da se muhadžirima dodjeljuje državna, carska zemlja, jer se
               seoske utrine i pašnjacima po zakonu nisu smjeli dodjeljivati.  Muhadžiri su nakon
                                                                    47
               1908. nastanjeni po novonastalim naseljima na Tikvi, Krivoj Kaldrmi, Manguri,
               Međugorju, u Druglićima, Draževićima, Bistrici, Bosanju, Jovovcu, Plužnji, Ču-
               var-kuću i Goleškom brdu u okolini Nove Varoši, Priboja i Prijepolja, te u Bučju,
               Bremenici, Oćevini, Borovači, Golom Brdu, Malom Brdu, Boljaniću i Potpeću u
               pljevaljskom kraju.  Muhadžiri, naseljeni u Manguri, u novovaroškom kraju, na
                                48
               utrinama i pašnjacima, bez alata i stoke, živjeli su oskudno. Srbi iz okolnih sela im
               nisu pomagali „nego su im smetali i kad god mogli napadali ih”. Neki su se mu-
               hadžiri zato iselili, dok su drugi, koji su posjedovali nešto novca, otvarali hanove.
                                                                                     49
               Naseljavanjem muhadžira zatvorene su ispaše za pojedina sela. Muhadžiri su u
               Druglićima zatvorili ispašu za selo Pčelice, a u Jelama i Bukovcu za sela: Goleša,
               Dobrilovići i Požegremca u pribojskom kraju. U prijepoljskom kraju neke poslje-
               dice po stočarstvo imalo je nastajanje muhadžirskih naselja u Šerbetovcu i Paljici,
               kao i u pljevaljskom kraju formiranje naselja u Borovači, Brvenici, Golom Brdu,
               Malom Brdu, Kovaču, Boljanićima, Oćevini, Potpeću i drugim mjestima.  Petar
                                                                                50
               Kosović, direktor srpske gimnazije u Pljevljima, izvjestio je srpsko ministarstvo
               inostranih djela polovinom februara 1908. da se muhadžiri iz BiH naseljavaju u
               okolini Nove Varoši, da se vlast „živo dala na posao da tamo između tih srpskih


               594; Istorija srpskog naroda, knj. VI, tom I, 270; B. Kljajević, Pljevaljski kraj i njegov značaj u
               seobama stanovništva, Breznički zapisi, br. 6, Pljevlja 1995, 99; S. Nedeljković-G. Jović, Istorijsko-
               geografski pogled na demografske karakteristike Kosova i Metohije krajem XIX i početkom XX
               veka, Baština, sv. 9-10, Priština-Leposavić 1998-1999, 247.
               47  V. Šalipurović, Raonička buna, II, Priboj 1970, 14-15.
               48  U. Šešum, Uticaj seoba muhadžira na promenu etničke i verske strukture naselja severne i
               zapadne Stare Srbije (1878-1910), Srpske studije, knj. 5, Beograd 2014, 133.
               49  Upor. Novovaroški kraj kroz istoriju, Nova Varoš 1991, 153; N. Rakočević, Stanje na crnogorsko-
               turskoj granici uoči Balkanskog rata (1908-1912), Istorijski zapisi, br. 3-4, Titograd 1962, 494.
               50  I.  Kosančić,  Novopazarski  Sandžak  i  njegov  etnički  problem,  Beograd  1912,  64-65.  Prema
               Kosančiću,  od  aneksije  je  u  pljevaljskoj  kazi  naseljeno  190,  a  u  prijepoljskoj  56  porodica.  U
               pljevaljskom mutesarifluku naseljeno je za tri godine 240 porodica. Najveći dio, više od dvije trećine
               došao  je  iz  BiH,  ostali  iz  unutrašnjosti  osmanske  države,  odakle  su,  tražeći  pogodnija  staništa,
               bosanski muhadžiri najradije dolazili u Sandžak.
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32