Page 34 - Zbornik 40
P. 34

34                             Esad Rahić                        40/2017

               insistira ovo tijelo. Ono je uspjelo prije svega da se zaustavi pripremljeno uništenje
               i pokolj Bošnjaka. Tito je 1942. godine istakao da bi narodnoosobodlička borba bila
               čak i prevara kad ona ne bi „imala i nacionalni smisao za svaki narod posebice“.
               Međutim, odnos snaga u antifašističkoj koliciji početkom posljednje godine rata,
               prisilio ga je na kompromis upravo na ovoj ključnoj tački. U junu 1944. godine, na
               sastanku sa Čerčilom u Napulju, bio je prinuđen na izvjesno priznanje legitimiteta
               izbjegličke vlade, što je indirektno otvorilo vrata infiltraciji velikosrpskog interesa
               u narodnooslobodilački pokret. Odmah poslije toga na Vis je došao novopostavljeni
               predsjednik izbjegličke vlade  dr. Ivan Šubašić i razgovori su rezultirali Viškim
               sporazumom od 16. juna 1944. godine. Obje strane su u javnosti predstvljale ovaj
               sporazum kao svoju političku pobjedu. Šest mjeseci je bio zastoj na frontu na Drini
               i Dunavu, pri čemu se očekivala značajna pomoć antifašističke kolicije u proboju
               frontovske linije. Uslijedili su ustupci izbjegličkoj vladi, među kojima je bila jedna
               od najvrednijih žrtava ukidanje ZAVNO Sandžaka i njegova podjela između Srbije
               i Crne Gore. 74
                      Prvobitno je bilo predviđeno, da se Drugo zasjedanje ZAVNO Sandžaka
               održi do 15. marta, u skladu sa pismom predsjedništva AVNOJ-a, od 21. februara
               1945. godine. Prema ovom dokumentu određen je „status Sandžaka u federativnoj
               Jugoslaviji, na sljedeći način: uzimajući za osnovu granicu između Srbije i Crne
               Gore  kako  je  ona  bila  utvrđena  posle  balkanskog  rata    u  1912.  godini, AVNO
               Sandžaka – doneće odluku da se povrati stanje od 1912, te da se delovi Sandžaka
               vrate Srbiji odnosno Crnoj Gori (...) Razume se po sebi da svi građani Sandžaka
               zadržavaju puno pravo da sami određuju svoju nacionalnu pripadnost – srpsku ili
               crnogorsku bez obzira da li njihova teritorija prelazi srpsku ili crnogorsku jedinicu“.
               Drugim riječima, sandžačkim Bošnjacima je oduzeto pravo da se u skladu sa svojim
               stvarnim nacionalnim osjećanjima formiraju, razvijaju  i izjašnjavaju.
                                                                           75
                     Već  26-27.  marta  1945.  godine,  u  Novom  Pazaru  je  održana  Oblasna
               konferencija  KPJ  za  Sandžak  na  kojoj  su  podržana  opredjeljenja  AVNOJ-a  o
               budućnosti Sandžaka i donesena je odluka o prestanku rada ovog partijskog organa
               i  osnivanju  Okružnog  Komiteta  KPJ  za  Novopazarski  okrug,  koji  je  obuhvatao
               teritoriju 6 današnjih sandžačkih opština u okviru Republike Srbije. 76
                     Drugo i ujedno posljednje zasjedanje ZAVNO Sandžaka, održano je 29. marta
               1945. godine u Novom Pazaru, u sali Omladinskog doma. U odsustvu predsjednika
               Sretena Vukosavljevića, Skupštinom je predsjedavao prvi potpredsjednik Murat ef.
               Šećeragić.  Zasjedanju je prisustvovalo 83 vijećnika ZAVNOS-a. Vijećnici bošnjačke
               nacionalnosti, iako su bili u manjini, što ih ne opravdava, nisu izrazili ni najmanje
               suprotstavljanje namjeri da se ZAVNOS likvidira kao i cjelovitost i teritorijalno

               74   Mr. Muharem Kreso, Položaj Sandžaka u Drugom svjetskom ratu, Istočna Bosna i Sandžak,
               str. 93-94
               75   Dr. Branko Petranović, Položaj Sandžaka u svjetlosti odluka II zasjedanja AVNOJ-a o
               izgradnji Jugoslavije na federativnom principu,, str. 573-574
               76   Mehmed Bejtić,  Društveno-politički život u novopazarskoj opštini posle oslobođenja, Novi
               Pazar i okolina, str. 370-371
   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39