Page 36 - Zbornik 40
P. 36

36                             Esad Rahić                        40/2017

               teriotorijom u Crnoj Gori, što je bilo veoma značajno za dalji razvoj NOB-a u
               Sandžaku. U jedinom slobodnom sandžačkom gradu – Bijelom Polju nalazili su
               se Oblasni komitet KPJ i SKOJ-a, Izvršni odbor ZAVNOS-a, Komanda vojnog
               područja i sreske ustanove Bjelopoljskog sreza. Glavni štab Sandžaka bio je u
               Borovi kod Pljevalja. Početkom februara, Sandžak je imao jednu proletersku i
               jednu udarnu brigadu, sa 1.600 boraca, dva partizanska odreda i Glavni štab sa
               400 boraca, jednu komandu područja i tri komande mjesta s 200 boraca, i oko
               500 boraca u 1. i 2. proleterskoj, 3. crnogorskoj i 5. krajiškoj diviziji. 82
                     Po naređenju Vrhovnog štaba, formirana je 4. marta 1944. godine, 37. udarna
               sandžačka divizija, u čiji sastav su ušle 3. proleterska sandžačka, 4. sandžačka i 8.
               crnogorska brigada. U vrijeme formiranja imala je oko 2.300 boraca. Ova divizija je
               u prvo vrijeme djelovala na području Sandžaka i sjeveroistoku Crne Gore.
                     Da  bi  likvidirali  potupno  slobodnu  teritoriju  u  Sandžaku  i  onemogućili
               da  ovaj  prostor  bude  strategijska  osnova  za  prodor  u  Srbiju,  njemačke  snage
               pomognute četnicima i muslimanskom milicijom preduzele su ofanzivu 11. aprila iz
               Pljevalja, Prijepolja i Rožaja  i ovladale posljednjim dijelovima slobodne teritorije, i
               natjerale 37. sandžačku diviziuju da se povuče na lijevu obalu Tare. Drugi korpus je
               međutim, u protivudaru 23/24. aprila, sa 37. divizijom, 5. crnogorskom brigadom i
               dva bataljona 7. crnogorske brigade 3. divizije, nanio teške gubitke neprijatelju i do
               5. maja, povratio slobodnu  teritoriju Sandžaka
                     Tokom ljeta i jeseni došlo je do snažnog poleta NOB-a u svim dijelovima
               Sandžaka,  koji  je  dobijao  sve  veći  značaj  u  strategijskim  planovima  Vrhovnog
               štaba. Tako je 37. sandžačkoj diviziji pošlo za rukom da privremeno osolobode
               Novu Varoš 4/6. jula, Priboj 31. jula i Rudo 31. augusta.
                     Najznačajniji događaj iz ovog perioda je formiranje 5. sandžačke brigade
               21. augusta 1944. godine u selu Žirči kod Priboja. Na dan formiranja imala je 500
               boraca iz Bjelopoljskog,  Pljevaljskog i Mileševskog sreza i dobila je naziv udarna.
                     Kad su ponovo oslobođeni Nova Varoš 6. septembra, Priboj 25. septembra,
               Prijepolje  29.  septembra  i  Pljevlja  1.  oktobra  i  Sjenica  15.  oktobra  u  Sandžaku
               je  povećana  slobodna  teriotorija  između  Lima  i  Tare  i  konsolidovana  i  znatno
               proširena između Lima i Uvca. Obuhvatala je 6 od 8 sandžačkih srezova, ili 5.000
               km  i 182.000 stanovnika.Centar oslobođene teriotorije bila je Nova Varoš, u kojoj
                  2

               su se nalazili svi najvažniji  vojni organi i organi narodne vlasti Sandžaka.
                     Te jeseni je formiran Sreski komitet Partije za Sjenički srez i obrazovan
               Sjenički  partizanski  odred,  a  u  Štavičkom  srezu Tutinski  partizanski  odred.  U
               prvoj polovini decembra 1944. godine, sandžačka partijska organizacija je imala
               800 članova, od kojih je 6.000 u 37. sandžačkoj diviziji. U decembru 1944. i
               januaru 1945. godine, 37. divizija je popunjena sa 6.500 novih boraca iz Sandžaka
               i Srbije, pa je od 15. decembra 1944. do 10. februara 1945. imala 11.200 boraca,
               podoficira i oficira od koji su 1.206 bili članovi KPJ, 338 kandidati za članove KPJ
               i 2.500 skojevaca.

               82   Četvrta sandžačka NOU brigada, str. 90
   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41