Page 174 - Zbornik 27
P. 174

Dr Safet Band`ovi}                                UDK 314.72::28(497) "18/19"
                         Institut za istoriju
                         Sarajevo






                             MIGRACIONI POKRETI BOSANSKOHERCEGOVA^KIH
                                   MUHAD@IRA PREKO SRBIJE KRAJEM XIX
                                            I PO^ETKOM XX STOLJE]A
                               Osmansko carstvo je odlukama Berlinskog kongresa 1878. moralo ustupiti
                         tri petine svoje teritorije i jednu petinu ukupnog stanovni{tva, oko pet i pol miliona
                         ljudi, od kojih je polovica bilo muslimana. Izgubljeni su industrijalizirani i razvije-
                         niji narodi u Carstvu. Muslimansko stanovni{tvo Balkana, koje je do 1877–1878.
                         ~inilo ve}inu u mnogim podru~jima, podijeljeno je u razli~ite nemuslimanske na-
                         cionalne dr`ave, odsje~ene od Osmanskog carstva. Berlinski kongres je priznanje
                         neovisnosti novih balkanskih dr`ava povezao sa njihovim prihvatanjem principa
                                                            1
                         nediskriminacije na vjerskim osnovama. Uspostavljeni sistem za{tite manjina nije
                         bio prikladan jer nije posjedovao nadzorne mehanizme koji bi kontrolirali prakti~nu
                         primjenu preuzetih obaveza. Me|unarodna za{tita manjina nije do Prvog svjetskog
                         rata predstavljala op{tu ustanovu, ve} individualne slu~ajeve proizi{le iz nastanka
                                                                         2
                         novih dr`ava, odnosno teritorijalnog prekomponiranja. Balkanske »revolucije« u
                         XIX stolje}u jesu pripovijest o selja~kim ustancima u kojima je klju~ni element iz-
                                               3
                         gon i nestanak muslimana. Novonastale balkanske dr`ave postale su primamljive za
                         naseljavanje hri{}anskog stanovni{tva iz oblasti koje su ostale pod osmanskom do-
                         minacijom. Dok su protjerani muslimani iz isto~ne Bugarske odlazili 1877–1878.
                         put Jedrenskog vilajeta i Makedonije, otuda je u Bugarsku pristizalo hri{}ansko sta-
                         novni{tvo. Najve}i dio muhad`ira sa teritorije Bugarske nastanio se u Maloj Aziji, u
                                                                                       4
                         Izmiru (Smirna), Manisi, Ajdini, Ankari, kao i na Kipru, Siriji i Arabiji.
                               Proces iseljavanja muslimana iz novopripojenih krajeva Srbije bio je pra}en
                         obratnim doseljavanjem pravoslavnog stanovni{tva iz oblasti osmanske uprave, sa


                         1   C. A. Macartney, National States and National Minorities, New York 1968, 160–166.
                         2   Upor. V. Degan, Za{tita manjina na Balkanu putem me|unarodnih ugovora, Pregled, br. 10,
                             Sarajevo oktobar 1974, 1005–1009; M. Barto{, Me|unarodno javno pravo, I, Beograd 1954,
                             424–425; M. Stojkovi}, Istorijski razvoj za{tite manjina i savremena me|unarodna aktuelnost
                             manjinskog pitanja u balkanskim odnosima,u: Polo`aj manjina u Saveznoj Republici Jugosla-
                             viji, SANU, Beograd 1996, 552–553.
                         3   I. Banac, Teret la`ne povijesti, Forum Bosnae, br. 18, Sarajevo 2002, 45;. R. Lju{i}, Istorija
                             srpske dr`avnosti, knj. II, Novi Sad 2001, 267; T. Kulji}, Prevladavanje pro{losti: uzroci i
                             pravci promene slike istorije krajem XX veka, Beograd 2002, 467.
                         4   M. Pandevska, Prisilni migracii vo Makedonija 1876–1881, Skopje 1993, 109.
   169   170   171   172   173   174   175   176   177   178   179