Page 22 - NOVOPAZARSKI ZBORNIK 45
P. 22

22                          B. Čelebić, Nišani od XVI do XVII vijeka u Novom Pazaru


               to su sljedeći; zvijezda, kandil, rozeta, ibrici, drvo, biljke sa geometrijskim motivi-
               ma i raznovrsne bordure. 13
                     Izvorno porijeklo muslimanskih nišana u Bosni, prema Šefiku Bešlagiću,
               treba  tražiti  u  seldžučko-osmanskoj  linji  razvoja  nadgrobnih  spomenika,  mada
               se može naći njihova sličnost i sa nadgrobnim spomenicima zemalja iz njihovog
               okruženja. Seldžučka stela kao prateća kod osmanskih nadgrobnih spomenika, pre-
               ma istom autoru, ipak je nastala prilagođavanjem jermensko-gruzijskog hačkara
               centralnoazijskoj i perzijskoj islamskoj kulturi. “Nišan sa turbanom je u osnovi
               originalan  seldžučki  tip  nadgrobnika  koji  je  vremenom  doživio  prilagođavanje
               islamskoj kulturi kao i stela” (Bešlagić 1978: 16–17).
                     Na početku ovog razmatranja o postanku nišana govorili smo da imaju slič-
               nost s onim starim nadgrobnicima iz Azije koji vode porijeklo od Huna, Goktur-
               ka, Ujgura i preko njih stižu sa Seldžucima u Anadoliju. Takvi nišani se sreću i u
               Armeniji  i Gruziji, tako da su na nekim nadgrobnicima isklesani motivi krstova.
                       14
               Na ovakvim nišanima krst se pojavljuje jer su ih koristili nekadašnji Turci koji su
               prešli u hrišćanstvo (Bešlagić 1978: 17). Nadgrobnici u obliku ovna ili ovce koji
               su sa područja Kavkaza ili Turske imaju iste motive koje smo gore pomenuli i to je
               važno za dalja objašnjena porijekla nišana (Danık 1993: 50).
                     Trebamo skrenuti pažnju na nadgrobnike u Afjonu koji pripadaju Turkmeni-
               ma, prema navodima Bešlagića. Oni su nalik stećcima i hronološki trebali bi pripa-
               dati X ili XI vijeku.  Na njima se može vidjeti mnogo plitkih reljefa jelena, konja,
                                15
               ptica, zmajeva, konjanika sa kopljem ili sa zastavom, a na jednoj strani se vidi
               scena sa ljudskom figurom, zatim sa konjem i konjanikom koji drži koplje, a onda i
               sa četveronožnom životinjom sličnoj biku, ali sa glavom sfinge na kojoj je troroga
               kruna. Na jednom nadgrobniku je prikazana scena lova na jelena, sa konjanicima,
               sokolom i psom. Na jednom drugom kamenu vidi se scena turnira sa dvojicom
               konjanika. Osim ovih figuralnih predstava, na ovim spomenicima vidimo i cikcak
               ukrase, a onda i kružne vijence, od kojih je jedan tordiran (Bešlagić 1978: 18).
                     Na kraju se držimo Bešlagićevih prvih istraživanja jer sve ovo što smo po-
               menuli navodi nas na to da stari nišani iz druge polovine XV i XVI vijeka imaju do-

               13  Karamağralı,  B.Ahlat  Mezartaşları,  Selçuklu  Tarih  ve  Medeniyet  Enstitüsü  Sanat
               Tarihi Serisi: 1, Ankara 1972, sl. 14, 24-27, 58, 75, 77.
               14  Jedan primjer ovom umjetnošću su umjetnost Armenaca sa područja Van u Turskoj. U
               ovm gradu ima jedno ostrvo odakle je i grad dobio ime jezero Van, dakle u ovom jezeru
               na ostrvu Akdamar je ponikla jedna stara crkva još na početku X vijeka. Trebamo reći da
               ova crkva posjeduje na spoljašnim zidovima zanimljive ornametne počev od ljudi, tj. žene
               i muškarci, biljni motivi, ribe, pjetlovi, ptice, ovan, hrišćanski sveci, zec, lovac koji lovi
               međeda, meleci, priča o junuzu as., konji, svakodnevni život, lane. Međutim životinje i
               ljudi su napravljeni ka da su u živom položaju. Pomenuti primjerci mogu da nam pomognu
               za otkrivanje i za buduća istraživanja nišana jer ovi ornamenti se nalaze i na pomentim
               nišanima u obliku ovna ili ovce. Vidi:Mazhar Şevket İpşiroğlu, Ahtamar Kilisesi Işıkla
               Canlanan Duvarlar, 3. Baskı, YKY, (Çev. Alev Yalınız), İstanbul 2021, 23, 42-91.
               15  Seyirci, M., Topbaş, A. (1985).Afyonkarahisar Yöresi Türkmen Mezar Taşaları.
               Arkeoloji ve Sanat Yayınları, İstanbul, Levha 1, 2, 3, 4.
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27