Page 54 - NOVOPAZARSKI ZBORNIK 43
P. 54

54                 Dž. Oraovčanin, Značaj i funkcija osmanskih utvrda na primjeru...


               koji su pokazivali prisustvo samo u razvijenim područjima u to vrijeme osnovali
               svoje kolonije i naselili se u ovom gradu, neki historičari smatraju da je razvitak
               grada u periodu od samo nekoliko godina teško prihvatiti, te da bi datum osnivanja
               istog mogao biti i raniji (Čar Drnda 1984: 77).
                     Osnivač grada Isa-beg Ishaković (1439-1469) jedna je od najvažnijih osoba
               u jugoistočnoj Evropi. Zapovjednik je Skopskog i Bosanskog krajišta, a kasniji
               Bosanski sandžakbeg. Zbog velike slave koju je stekao u ratovima postao je glavni
               predmet epova . Pored Novog Pazara utemeljitelj je i gradova Sarajeva i Šapca.
                            1
               Slijedeći službenu metodu Osmanskog carstva u uspostavljanju grada, grad se ra-
               zvijao oko vjerskih, trgovinskih i stambenih objekata, pa je tako izgradio kupolnu
               džamiju, hamam, karavan-saraj i 56 dućana, a odmah u neposrednoj blizini i tvrđa-
               vu koja će sa čaršijom sačinjavati jezgro grada (Mušović 1979: 15).
                     Od najranijih vremena historije, ljudske zajednice su prilikom odabira mjesta
               nastanjivanja obraćale pažnju na sigurnost života, robe, imovine kao i pogodnost
               lake odbrane od vanjskih prijetnji. Vremenom, sa istim ciljem počelo je sa izgrad-
               njom zaštitnih objekata oko naselja što je prethodilo nastanku tvrđave. Stoga su
               tvrđave jednostavnije vrste, sa zidovima od blatne opeke, izgrađene u najstarijim
               naseljima poput Mezopotamije. Sa idejom efikasnije odbrane grada, umjesto zidova
               koji su prvobitno izgrađeni kao zaštita pojedinačnih kuća, počela je izgradnja „grad-
               skih“ ili „vanjskih“ tvrđava (Eyice 2001: 236). Tokom rimskog i grčkog razdoblja
               izgrađene su odbrambene tvrđave koje su uspostavljene u područjima blizu granica
               ugroženih napadima varvara. Ove tvrđave tipa castrom sastojale su se od jednog
               zida pravouganog ili kockastog oblika sa kulama na ulazu (Batmaz 1997: 3).
                     Premda je tvrđava bila prisutna i u ranijim vijekovima, ona je više srednjo-
               vjekovni spomenik. Kao što su tvrđave Chateau-fort koje ukrašavaju Evropu djela
               tog vremena, anadolske tvrđave istog doba strukture su Seldžuka. Među njima po-
               stoje i ostaci rimskih i vizantijskih tvrđava koje su u početku Seldžuci, a kasnije i
               Osmanlije dograđivali, popravljali ili u potpunosti izmjenjivali prilagođavajući ih
               svojim strateškim potrebama i arhitekturi (Sevgen 1959: 5).
                     Tvrđave se sastoje od tri glavna elementa; unutarnja tvrđava, vanjska tvrđa-
               va i glavnog dijela grada şehristan (grad). Međutim, kao što svi dijelovi nisu uvijek
               prisutni, mogu se sastojati i samo od posljednje odbrane grada, unutarnje tvrđave.
               Veliki razvoj međunarodne trgovine od XIII vijeka sa jedne, i organizovanje ulaza

               1   Ibn Kemal prenosi uspomenu sa Kosovske bitke. „U toku razbuktale bitke na Kosovu Isa-
               beg šalje jednog slugu u Skoplje. Sluga je na putu za Skoplje prešao veliku planinu, i nasred
               polja u čijem pravcu je išao ugleda šator.  Prišao je šatoru ‘zavire u šator i vide osobu kako
               obavlja namaz (molitvu)’. Sačekao je da završi, dao selam i ugledao Ishaka, koji u to vrijeme
               nije bio živ. Iznenađen prizorom, bilo mu je potrebno neko vrijeme da dođe sebi. Nakon toga
               Ishak-beg mu je dao muštuluk (dobra vijesti) o pobjedi na boju. Kada se sluga vratio na ratno
               polje, vidio je da su se riječi Ishak-bega obistinile; ‘sluga se vratio i priključio vojsci, rat se
               završio, a polje je bilo prekriveno tijelima protivnika’. Ispričao je svoj susret sa Ishak-begom.
               Isa-beg  je  čuo  i  potvrdio  ‘El-mü’minun  la-yemutun  ve  lakin  yenkulün  min  darin  ila  dar’
               (Vjernici ne umiru, već prelaze iz prolaznog u vječno mjesto – ahiret)”. (Kemal 1957: 538)
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59