Page 284 - Novopazarski Zbornik 36
P. 284

294                          Ramiz Crnišanin                    НЗ 36/2013

               i u Belgiji i Danskoj čistke su bile mnogo sistematičnije, hiljade ljudi lišeno je
               građanskih prava i prava da se bave svojim profesionalnim radom. Hapšeni su i
               poznati književnici poput Hamnsuna i Šarla Mora, ali im je život pošteđen zbog
               starosti. Neki vodeći su pobegli i nikad nisu uhvaćeni: Belgijanac Degler, Hrvat
               Ante Pavelić.
                      Niko nije bio zadovoljan načinom na koji je čistka obavljena, zaključu-
               je Volter Laker u svojoj knjizi „Istorija Evrope 1945–1992“, svi su se složili da
               nacizam treba iskoreniti, saradnike okupatora kazniti, ali u datim okolnostima, s
               još uvek razbuktalim strastima, niko nije mogao da očekuje primerenu pravdu“. 6
                      To je jedna stvar koja se ne može negirati, ali je bila prisutna u svim
               državama gdje se vodila borba sa nacifašizmom. Govoriti, međutim, da je kažnja-
               vanje ratnih zločinaca koje je vršeno poslije oslobođenja u Sandžaku genocid nad
               Bošnjacima je sračunata laž sa ciljem da se izazove nespokojstvo i nemir među
               stanovništvom Sandžaka. U tome prednjače predstavnici tzv. Islamske zajednice
               u Srbiji. Tako je, na pr., Muftija Zukorlić izjavio:
                      „... cijeli je Hadžet pretvoren u masovnu grobnicu, jer je tada preko dvije
               hiljade Bošnjaka ubijeno i sve sama elita, sve najugledniji ljudi jer je trebalo ovim
               genocidom obezglaviti Bošnjake i ostaviti ih bez elite i vođstva.“ 7
                      Veoma olako i neodgovorno upotrebljavaju termin genocid i smještaju ga
               tamo gdje ga nije bilo. Prema istraživanju koje je vršio Miodrag Radović i objavio
               u knjizi: „Ljudske i materijalne žrtve Novog Pazara i Deževskog sreza u Drugom
               svetskom ratu“ stoji: „poginulo ili ubijeno 1941. do 1945.
                      Jevreja: 224
                      Muslimana: U gradu po godinama: 1941. 53, 1942. 7, 1943. 3, 1944. 39,
               1945. 115, svega 223. U selima: 1941. 162, 1942. 9, 1943. 21, 1944. 20, 1945.
               106. Ukupno Muslimana 551.
                      Srba: Grad 1941. 81, 1942. 9, 1943. 7, 1944. 5, 1945. 11, svega 113.
                      Selo:  1941.  409,  1942.  3,  1943.  42,  1944.  65,  1945.  164,  svega  727.
               Ukupno Srba 840. 8
                      Eto to su podaci koji su objavljeni i koje su mogli uvijek naći svi kojima
               je stalo do istine a ne do pravljenja smutnji i animoziteta među građanima razli-
               čite nacionalnosti u ovom slučaju između Bošnjaka i Srba. U knjizi su navedena
               imena svih poginulih ili ubijenih po azbučnom redu.
                      Član II Konvencije o sprečavanju i kažnjavanju zločina genocida glasi: U
               smislu ove Konvencije kao genocid se smatra bilo koje od navedenih dela, učinje-



               6   Volter Laker, Istorija Evrope 1945–1992. godine, KLIO, 1999, str. 32–52.
               7   Glas islama broj 198 od 15. 11. 2010. godine.
               8   Miodrag Radović, Ljudske i materijalne žrtve Novog Pazara i sreza deževskog u Drugom
                   svetskom ratu, Novi Pazar, 1994, str. 58.
   279   280   281   282   283   284   285   286   287   288   289