Page 260 - Zbornik 27
P. 260

NZ27/2003    ARHITEKTURA PORODI^NIH KU]A I VILA...                  265


                         trasta. U tom smislu hvale su vredna ostvarewa Bajlona, Rajsa i Lavren~i-
                         }a, izme|u ostalih. I jedni i drugi, bez obzira na to da li su u svome stva-
                         rala{tvu nagla{avali regionalno ili geometrijsko — ili oboje — svr-
                         stali su svojim delom sarajevsku modernu uz bok savremenim svetskim doga-
                         |awima. Zato sve ove gra|evine sa punim pravom mogu poneti oznaku »bele
                         arhitekture« koju im je odredio arhitekta Branislav Milenkovi}, ne samo
                         zahvaquju}i naj~e{}e primewivanoj boji na wihovim fasadama — tome
                         ~ak ponajmawe — nego prevashodno belom kao znaku prefiwenosti, esenci-
                         jalnosti i ~istote izraza kojim odi{u. One su dostojan naslednik bogate
                         sarajevske stambene kulture, utemeqene na spajawu savremenih prostornih
                         koncepcija i izgradwe prema meri ~oveka. Po{to su tradicionalni na~i-
                         ni gra|ewa uvek sasvim logi~an izraz ~oveka u sopstvenoj sredini — pod-
                         lo`an wenim razli~itim uticajima — ove ku}e su wihovi arhitekti za-
                         snovali upravo na wihovom priznavawu i iskrenom — ne ishitrenom —
                         prihvatawu. U wima se prisutnost tradicije ose}a od pojedinosti kao {to
                         su ugra|eni ormari, preko posebnosti u re{avawu osnove, kao {to su slu-
                         ~ajevi stambene kuhiwe i savremenih divhana, pa sve do temeqito izu~enih
                         proporcijskih odnosa i odnosa prema susedstvu. Po tome su gotovo vanvre-
                         menske, uvek savremene.
                               U vremenu u kojem su problemi izgradwe velikih kolektivnih nase-
                         qa i jeftinih stanova mu~ili veliku ve}inu sarajevskog stanovni{tva,
                         mo`e se pomisliti da je neprirodno to {to su ovda{wi arhitekti gradili
                         naj~e{}e vile, ostvaruju}i prostore visoke stambene vrednosti, istovre-
                         meno se zala`u}i za socijalne stavove moderne, koja je trebalo da gradi i
                         nove dru{tvene odnose.
                               »... Ali kad gledamo danas, ovo niti je anomalija, niti je nelogi~no.
                         Arhitekt mora graditi, ali u svoj rad mora unositi istinu i humanizam,
                         mijewati zadatak u ime kreativne etike i ostvarivati humane prostore bez
                         obzira o kojem se socijalnom sloju radilo, jer on radi uvijek za ~ovjeka, a
                         materijalna sredstva provedbe samo su dio mogu}nosti koje }e arhitekt
                         uvijek s eti~kom odgovorno{}u pravilno upotrijebiti. Jer u socijalno
                         pitawe odnosa prema arhitekturi spada i preodgajawe ekonomski bogati-
                         jeg dru{tvenog sloja, grade}i mu prostor uvijek istim stvarala~kim odno-
                         som, pa ovu aktivnost izgradwe privatnih vila smatram doprinosom arhi-
                         tektonske misli i u socijalnom smislu. A kad su arhitekti bili relativno
                         dosta slobodni kao u izgradwi ovih objekata, onda su i ostvarili mnoge
                         kreativne, konstruktivne, funkcionalne i oblikovne principe moderne
                                                                                               4
                         arhitekture i pridonijeli wenom daqwem gra|ewu u humanom smislu...«

                         4   Tomislav Premerl, Mogu}nost slobodnog ostvarivawa modernih arhitektonskih na-
                             ~ela, Individualna stambena izgradwa izme|u dva rata, ^ovjek i prostor (Zagreb),
                             4/1983, 27.
   255   256   257   258   259   260   261   262   263   264   265