Page 208 - NP Zbornik 46_DRUGO REVIDIRANO IZDANJE
P. 208

208                  Ersan Muhović, Preključivanje kodova sa sociolingvističkog...


                   Primećujemo da se u kontinentalno-evropskoj tradiciji pragmatika zanima za
               teme koje u angloameričkoj tradiciji obrađuje sociolingvistika. U skladu sa tim,
               Bakšić i Bulić (2019) navode da se pragmatičke pojave poput socijalne deikse,
               govornih činova ili učtivosti ne mogu opisati ako se ne uzme u obzir i sociolingvi-
               stička pozadina. Takođe, možemo reći da se sociolingvistika zanima za relativno
               nepromenljive i stabilne društvene varijable (kao što su mesto porekla, društvena
               klasa, etnička pripadnost, pol) prilikom jezičkog ponašanja govornika. S druge
               strane, pragmatika se bavi opisivanjem lingvističkih korelata relativno promen-
               ljivih obeležja te iste individue (poput statusa u nekom odnosu društvene uloge) i
               načina na koji govornik koristi svoj lingvistički repertoar za postizanje određenog
               cilja (Bakšić, Bulić 2019: 51). U okviru varijacionističke sociolingvistike (Varia-
               tional Sociolinguistics) navodi se da pragmatika i sociolingvistika predstavljaju
               discipline koje proučavaju lingvističke varijable i predstavljaju dva načina pomo-
               ću kojih se mogu reći iste stvari (Cameron, Schwenter 2013: 470). Naime, vari-
               jacionistička sociolingvistika proučava na koji način se govorni činovi, navike i
               učtivost samorealizuju u jeziku kroz različite varijable jezičkog ponašanja i upo-
               trebe, pa isti autori navode da se to može dovesti u vezu sa kvantitativnim istra-
               živanjima govornih činova u okviru primenjene lingvistike. Cameron, Schwenter
               (2013)  navode  da  u  okviru  varijacionističke  sociolingvistike  postoje  određene
               faze prilikom određenih proučavanja. U toku prve faze identifikuju se varijable
               i njihove varijante koje se ponavljaju. U drugoj fazi se identifikuje kontekst u
               kojima se varijacije ponavljaju, odnosno ne ponavljaju, da bi se odredio postojeći
               obrazac ponašanja. U trećoj fazi se kodiraju podaci i analiziraju. Tokom četvrtog
               koraka kreiraju se statistički podaci (koji mogu postati deo sociolingvističke ana-
               lize). Podaci se zatim analiziraju u okviru petog koraka. Sve ovo pokazuje da se
               sociolingvistička analiza preključivanja kodova ne može odvojiti od pragmatičke
               analize zato što se njihovi aspekti proučavanja dopunjuju i često ih je nemoguće
               odvojiti. Takođe, njihovi zasebni aspekti proučavanja se vremenom dopunjuju i
               svrstavaju u red teorija koje sve više zaokupljuju nove istraživače.
   203   204   205   206   207   208   209   210   211   212   213