Page 165 - NOVOPAZARSKI ZBORNIK 43
P. 165

Novopazarski zbornik, 43/2020, str. 155-167                         165


                     Zaključak

                     Analizom sadržaja navedenih muzičkih zbirki uvidjeli smo da postoji više
               od 1000 zapisa sandžačkih pjesama i igara. Dobar dio pjesama u zbirkama nije
               zapisan Finskom metodom  što otežava njihovo uporedno istraživanje. S obzirom
                                      14
               na to, kao i činjenicu da dobar dio zapisa predstavlja varijante istih pjesama i igara,
               može se reći da dobar dio sandžačke muzičke građe nije sistematiziran, te je iz nje
               teško doći do opštih karakteristika kada su u pitanju muzičke komponente u okviru
               vokalne, vokalno-instrumentalne i instrumentalne muzičke tradicije, a što je ključ
               za njeno naučno vrednovanje. S druge strane, na CD-ima u okviru zbirki Lirske
               narodne pjesme i pjevanje Bošnjaka iz Plava i Lirske narodne pjesme i pjevanje
               Bošnjaka u Plavu i Gusinju nalaze se pjesme koje nisu etnomuzikološki zapisane,
               te je veoma bitno da se, u budućnosti, i to učini. Svjesna činjenice da postoji mo-
               gućnost da ovom analizom nisam obuhvatila sve zbirke koje se odnose na istraži-
               vani problem, nadam se da će ovaj rad podstaći istraživače i institucije koje se bave
               istraživanjem i zaštitom sandžačke kulture na organizovani rad na objedinjavanju i
               naučnom vrednovanju cjelokupne sandžačke muzičke građe, a samim tim i njenom
               oživaljavanju i popularizaciji.






























               14    Načela za biljeleženje i klasifikaciju narodnih melodija postavio je finski etnomuzikolog
               i kompozitor Krohn. Jedan od principa ove metode jeste da melograf pri notiranju napjeva
               odmah izvrši njegovu transpoziciju na završni ton g1, pri čemu se svi napjevi i njihovi
               tonski nizovi svode na jedan zajednički ton, što omogućava da se izbjegne veliki broj
               predznaka i znatno olakaša njihovo uporedno istraživanje (Dević 1981).
   160   161   162   163   164   165   166   167   168   169   170