Page 19 - Zbornik 39
P. 19

Safet Bandžović                                                     UDK
               Institut za historiju Univerziteta u Sarajevu  314.15-026.49(=163.4:28)(497.6)”1908/1912”
                                                       314.15-026.48(=163.4:28)(497.11)”1908/1912”


               DEOSMANIZACIJSKI PROCESI NA BALKANU I BOŠNJAČ-
                KA PRIBJEŽIŠTA: MUHADŽIRI U SANDŽAKU (1908-1912.)




                     Sažetak: Historijski procesi “dugog trajanja” prevazilaze lokalne okvire i
                     regionalne granice. To se odnosi i na složeno pitanje deosmanizacije Bal-
                     kana čija je politička geografija tokom XIX stoljeća izložena radikalnim
                     prekrajanjima.  Njegov  multietnički  i  vjerski  kolorit  remetio  je  računice
                     prostim kategorizacijama. Dramatična zbivanja 1875-1878, prateća ter-
                     itorijalna  razgraničenja,  umnogome  su  izmijenili  vjersku  i  etničku  sliku
                     balkanskog prostora, posebno brojnost i teritorijalni raspored muslimana.
                     Nakon 1878. nastala tzv. “turska ostrva” vremenom se sužavaju ili nestaju
                     zbog njihovog iseljavanja. Emigracija Bošnjaka iz Bosne i Hercegovine,
                     dio procesa iseljavanja balkanskih muslimana, masovni je pokret izazvan
                     djelovanjem niza političkih, društvenih, ekonomskih i drugih faktora. Dio
                     tih muhadžira nakon 1878. došao je u više valova, posebno nakon aus-
                     trougarske aneksije BiH 1908, i u Sandžak, jedan od muhadžirskih centara
                     u osmanskog dijela Balkana. Nakon ratova 1912-1913. proces iseljavan-
                     ja balkanskih muslimana, uz Bošnjake u Sandžaku, zahvatio je i tamošnje
                     bošnjačke muhadžire.



                     Ključne riječi: Osmansko carstvo, Balkan, ratovi, deosmanizacija, Bosna i
                     Hercegovina, Bošnjaci, muhadžiri, Sandžak.



                     Heterogeni pogledi na svijet različito periodiziraju historiju. “Velika istočna
               kriza” 1875-1878. bila je laboratorij, gdje je svjetska diplomatija oprobala svoje
               recepte koje je objelodanila svijetu 1815. u Beču. Na Berlinskom kongresu 1878.
               tzv. “Istočno pitanje” - “nadmetanje oko podjele osmanlijske teritorijalne baštine”,
               revizijom preliminarnih odredaba Sanstefanskog ugovora regulirano je izvjesnim
               uravnoteženjem interesa evropskih sila na Balkanu. Svaki veliki proces tu je zapo-
               činjao uz asistenciju strane diplomatije i evropskog duhovnog uticaja.  Berlinski
                                                                             1

               1  M.  Imamović,  Berlinski  kongres  i  južnoslavenski  prostor,  Pregled,  br.  10-11,  Sarajevo  1978,
               1191; N. Ranđelović, Istočno pitanje i njegove refleksije na državno-pravne procese na Balkanu,
               Zbornik radova Pravnog fakulteta, br. 3-4, Split 2006, 474-476.
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24